God jul/Merry Christmas

For første gong på ca. 57 år er eg yngstemann på julafta. Me feira vestlandsjul med pøsregn utanfor, men med pinnekjøt og moltekrem inne. Far og onkel Hans feira med oss./For the first time in ca. 57 years I was the youngest one on a Christmas Eve. Knut and I celebrated with my father (92) and his brother Hans (89). Rain was pouring down while we had our traditional Christmas dinner.

Og fortsatt er det dei heimelaga presangane som slår best an. Far og onkel Hans sit fordjupa i kvart sitt slektshefte som eg såvidt rakk å få ferdig. Knut snakkar med sønene sine på telefonen./ Homemade presents are the most popular ones. I jusr finished two different "family books" and my afather and uncle seem to be very interested while Knut is speaking to his sons on the phone.

Og eg blei veldig begeistra for "billedboka" som Per Helge og Elisabeth hadde fått laga frå ferien vår på Kypros. Den som ser godt etter vil sjå at eg har nytt smykke på meg, heilt likt ørepynten eg fekk på Kypros. Kjempebra! / I was very satisfied with the book of pictures from our holiday to Cypros. And with the new nacklace (?) like the earrings I got to my birthday.

Er november trist og grå?

Vi har høyrt at november skal ein berre komma seg igjennom; trist og grått og vått og sølete. Slik er det slett ikkje. Sjå berre på morgonsola over Skorve tidleg 11.november! Men på andre sida av hytta kan ein tydeleg sjå at vinteren nærmar seg. Me klypte krydderurtene og la dei inn på stovebordet til frysetørking. Men det var kanskje ikkje særleg proft? Me rakk også med eit nødskrik å få tøme sisterna. Vatnet var frose om morgonen 10.nov, men tinte såpass at me fekk det ut. Godt å tenkja på at me ikkje har innlagt vatn som kan frysa om vinteren, eller straum som kostar anten me brukar han eller ikkje!

Er det surt ute i november, så kan ein finne varme og trivsel inne. Me fekk besøk av ein heil liten koloni med slekt frå Vestlandet, og då gjekk det med ein del kaffe og kaker. I tillegg såg me musikalen An-Magritt på Det norske teateret, og ein spesiell viltmiddag på Cholate(?) der sjokolade var med i alle rettane. Bl.a. var det ruccola-salat med raspa sjokolade til forrett!

Og kven seier at kjøpesenter må vera så triste?Her feirer Randi og eg Anne sin bursdag med kaffe og napoleonskaker ein månad for tidleg, og det på Sandvika storsenter som no er blitt Skandinavias største. Det måtte gjerast når dei likevel var undervegs til retreat på Lovisenberg. Me kjøpte presang til deg også, Ellen, men den ligg fint innpakka hos Anne til så lenge.

I dag derimot er det ein frykteleg grå og mørsk novembersøndag, men Knut har likevel tenkt seg opp til Blindern på Astrofestilvalen der han håper å møta Buzz Aldrin, som i si tid var på månen og tok bilde av Armstrong. Elevar kal han ha med, og dei stjerner får dei nok sjå, inne eller ute!

God november!

Ferie med badesko og solhatt

Ja, så er han over då, den store familieturen som vi har gleda oss til og planlagt i over eit år. Det var godt å leva eit liv i shorts og t-skjorte i to veker, og ha alle sine rundt seg i ei av dei. Me koste oss verre, og til tross for diverse dramatikk er vi no alle vel heime og i ferd med å gyva laus på hausten sine utfordringar som kan vera ulike i Førde, Stavanger, Mandal og Asker. Godt å ha felles opplevelsar å sjå attende på!

Marte var nok den som kosa seg mest i vatnet, samt under og oppi den vesle båten

Alle mann på restaurant

Både den eldste og den yngste ser ut til å lika seg.Førde-folka som ikkje er heilt sikker på korleis sola ser, dei må smørja seg litt ekstra godt!
Inge og Per Helge i fritt svev

Elisabeth i stor fart ute i bølgene

Skal gamalt venskap kverva bort og ikkje setja far?

Skal gamalt venskap kverva bort
Og ikkje setja far
Skal gamalt venskap kverva bort
Og det som ein gong var

(ved H. Kiran)

Rikdom!

Har nett bak meg ei helg som får meg til å kjenna meg rik- rik på tyttebær, naturopplevelsar, vennskap og fellesskap! Åtte damer på hyttetur til Åsgrend henta inn adskillige liter tyttebær på laurdag føremiddag i eit strålande ver.

Randi H. og Ellen har seg til og med ein liten tur uti det kalde vatnet.

Så var det å leggja i veg gjennom lyngen med lange kjolar og anorakkar og joggesko og tomme vatnkanner. Litt fantasi måtte ein ha for å forstå at me var på veg til festmiddag på Morgedal hotell. Men hit kom me, og blei møtt av fleire lystige damer frå nærmiljøet. Eit flott bord i Kongesalen og nydeleg middag! Festen blei avslutta på hytta inne i skogen. Her var det talar og gåveoverrekking samt kaffe og kaker. Stemningen var god, men plutseleg var det fleire som hugsa at dei skulle møta til kyrkjekorøving tidleg søndag morgon. Og borte i natta var dei, men ikonet mitt fekk dei ikkje sjå!

Takka eg forresten for gåvene? Flotte naturbilde frå Bømlo, spesiallaga og rosemåla hyttebok, opplevelsesgåvekort og praktverket "Vann av klippen" med bibelillustrasjonar som Terje Grøstad har arbeidd på i åtte år! Dessutan pengar, så i dag har eg vore rundt og sett etter hytteservice. Eg visste ikkje at eg ynskte meg noko av dette, men eg blei veldig glad. Akkurat slik skal det vera med gåver! Eg visste ikkje heilt at det var eit slikt selskap eg ynskte meg heller, men så kom de og gjorde det heile så flott. Håper me møtest om ti år, og gjerne før, f.eks. neste helg , for mange sin del.

Oselands

I fleire dagar har vi feira brødrene Aasland som har vist fram sine eigne og sine forfedres kunstverk, åndsverk og livsverk. Først ute var Nils som var ein av hovudutstillarane i den nye skulpturparken på Bærums Verk. Utstillingen blei opna med stor fest på torsdag kveld.

Saman med Marianne og Ane fekk me bli med på opning og mottakelse (?) heime på godset til Carl Otto Cappelen som eig anlegga på Bærums Verk. Sjølv fortalde Nils historien om sine "resirkulerte" Big Buttons. Etter eit langt liv på t-banestasjonen på Stovner, har dei no fått nytt liv på Bærums Verk.

I tillegg til fleire skulpturar i tre har han også eit par i stein. Både godseigar Løvenskiold og broder Knut er ekstra begeistra for dei to hestehovuda som har fått namnet "Skyggen"

To dagar seinare var det Aasland jr. (Tord) som fekk æra av å ynskja nær på hundre menneske velkomne til tuns på Åsland.Her fortalde Tord om slekt og gard og historie, og så blei det vist fram ting som Nils Malar(bror av Knut sin oldefar) hadde laga og det blei sunge salmer som han hadde laga.
Seinare gjekk turen til menighetshuset i Bamble der det var halde fleire kulturhistoriske foredrag, bl.a. av brødrene Harald, Nils og Knut.
Dagen blei avslutta med ein flott konsert i kyrkja. Her song Anne Gravir Klykken, mens Sigvald Tveit spela, m.a. fleire av Nils "Malar" Aasland sine songar. Og alle var samde om at det hadde vore ein gild dag!

Neste dag var det tid for 30-årsfotograferinga: På denne kjelken har dei fire brødrene blitt fotografert kvart 30.år, og alltid har Nils gummistøvlar på, og ei brødslive i handa. Forrige gong var i Guro sin barnedåp i Vinje.



Og når det no var så godt mannskap, så bar det til skogs for å hogga, kvista og slepa til gards eit tre som kan bli erstatta den flaggstanga som vinden tok ei veke før den store festen. No er det von om at ein slepp å flagga på "byvis" neste gong det blir fest i tunet!

Kveldsstemning i Åsgrend og i Asker

Me har prøvd vårt nye kamera:

I Edens hage og i andre hagar

Sommaren er i store trekk over, og badetøyet blir lagt ubrukt tilbake i skapet. Eller kanskje ikkje. Var me kanskje ikkje i sjøen og bada med Tove og Arne den første dagen me var tilbake i Asker? Og åt (litt!) på eksklusive Hvalstrand Bad uterestaurant. Ikkje at det var opphaldsver heile dagen, men...Det var det heller ikkje då me var på uterestaurant på brygga i Kviteseid. Stas for det. Ein av dei to dagane det ikkje regna var me på Flor og Fjære. Ei eksotisk palmeøy i Ryfylke. Ein fantastisk opplevelse som me dytta på Per Helge og Elisabeth som bursdagspresangar, slik at me også kunne få vera med. Trur dei hadde det bra, dei også.

Mange dagar var det regn på hytta. Men her var det godt selskap. Ser ikkje Isak glad ut, kanskje?

Ein av dagane tok me ein utflukt til bibelcampen på Kvitsund. Her blei det bibeltime på farfar, og barnemøte med perler(!) på farmor og Marte. Imponerande å halda konsentrasjonen til 50-60 ungar mellom tre og sju. Og deretter bistå med perling for alle. Marte var nok av dei minste, men me fekk pressa oss til eit lite hjørne. Og jammen blei det armbånd. Kor har det blitt av det, trur du, Marte? Etter strabasane gjekk me på felles lunsj i matsalen. Flott med så mange barnefamiliar som koste seg i regnveret. Marte koste seg også i Lindheim-hagen med Solveig og Sigrid. Og me koste oss me henne og Isak. Så då eg hadde jobba ei veke så drog me rett opp for å sjå korleis dei hadde fått det i "ny-huset".

Knut likte seg godt på "arbeids-ferie", mens eg slappa meir av.

For dei som syns det har blitt mange bilde, så er no fotoapparatet kaputt, så me nok skaffa oss eit nytt dersom ikkje bloggen heretter berre skal innehalda gamle bilde.

David store dag

Ein stor og fin dag då David blei døypt i Mandal kyrkje. Han oppførte seg eksemplarisk og gudstenesta var flott. Deretter var det stor fest med alle besteforeldre, alle søskenbarn og alle onklar og tanter, med unntak av morbror Arne som låg med to brekte leggbein på sykehuset i Stavanger etter eit litt uheldig fraspark på fotballkamp. Dåpsfesten vart halden i "blåstova" på Hald. Eit så flott lokale at plutseleg dukka det opp to franske turistar som hadde lese om takmaleria i ei fransk guidebok og som kom eins ærend for å sjå på dei. Men i tillegg fekk dei med seg eit norsk dåpsselskap og norske kaker.

Litt om ting og tang både her og der

Snart er ferien her, og med den den store folkeforflyttinga. Som ein forberedelse har eg foreløbig reidd opp 11 senger og må nok ta to-tre til. Eg har to kaker i ovnen og ei klar i fryseboksen. Eg har ordna dåpspresang i pose og bursdagspresangar på skap. Planter er blitt flytta hit og dit og/eller overlatt til ein såkalla naturleg død. Eg har sjekka at tripp-trapp-stolen med "bandet" som Marte bruka i fjor står klar i midtrommet på hytta. Blir det ho som skal bruka det i år også, skal tru, eller får Isak bandet og Marte den andre tripp-trapp-stolen? Eg har sjekka at farfar si barnedyne ligg klar i kista slik at Isak og David kan bruka den til teppe ute på "plattingen" slik Marte gjorde for to år sidan.

Og så har farmor eigenhendig skrive på fleire plankar, mens farfar personleg har brent dei.Senger er oppreidde til Per Helge og Elisabeth på rommet mot stien, og oppå skapet i stova ligg ein pakke som er til ein av dykk, eller begge. Det er ikkje så godt å sei, etter den nye ynskjelista til Elisabeth som kom i dag. På rommet i midten kan du ha senga di, Marte, og kanskje pappa får mest morgonfred dersom han søv der med deg? I øverste skuff i skapet ligg den gamle sangboka som farmor bruka då ho var lita. Kanskje du kan få Elisabeth og Per Helge til å syngja med deg? Og på annekset er det reidd opp til Kariann og Inge, så får de eige hus som i fjor. De syns kanskje plantene ute har fått rar plassering? Dei står der dei står for å få litt sol, litt skugge og litt vatn. Krydderplantene må de forsyna dykk av etter som de har kunnskap til. Det er salvie, sitronmelisse, selleripersille og gressløk. Kjenner eg Per Helge rett så luktar han snart av det siste.
Elles er ting omtrent som det har vore, sjølv om eitt og anna ber preg av at det har vore mange (utdriknings- og andre) menn der i det siste. Koppen skal limast, Elisabeth, så han blir nok i fin form til du begynnar å drikka kaffi. Tørrmat bør de ikkje kjøpa stort av før de ser kva som fins frå før. Det er rikeleg med ved, store mengder vaskevatn, og tilogmed to kanner med drikkevatn. Dei hadde me med dit sist helg.

Her i Asker har far i huset fått ferie og då jobbar han som aldri før. På baksida av huset reiser nybygget seg:

Det skal visstnok komma tak også før me drar, og så kan snøen berre komma. Eg gler meg til det til vinteren.
PS. Me kunne ha skrive kor nøkkelen ligg gøymt for dykk som skal mellomlanda her, men eg trur me lar det vera. Husk å vatna plantene!
PPS. No er marnegsbotnane ferdigsteikte. Dei smakte godt, men blei i altfor mange bitar til at dei eignar seg til å ta med til dåpen. Så me får tenkja ut noko anna.

Gylne øyeblikk

Det er akkurat ein månad sidan 17.mai, og i desse fire vekene har det vore så tett med gylne øyeblikk med natur, kultur og fellesskap, at det er vanskeleg å komprimera. Så det får bli litt av kvart, herifrå og derifrå. Først to naturbilde, tekne med ei vekes mellomrom.
Suleskar pinseafta, på veg til Per Helge og Elisabeth i Stavanger - og Tvetersetra som høyrer til turområda våre her i Asker. Randi tok oss med hit.



Kulturen blir representert ved Hans Nielsens Hauge sin barndomsheim i Rolfsøy. Dit gjekk turen med seniorane i Asker menighet 5.juni. Motstykket blir Brandenburger Tor frå besøket i Berlin nokre dagar seinare.

Fellesskap kan gi seg så mange utslag: Kjell prøver å forklara uvitande venner om korleis sølvløken skal plantast og stellast

Magnhild og eg var på vår første søstertur sist helg. Mellom anna me koste oss med kaffi og is ved elva Spre, og med Berlinerdomen i bakgrunnen. Me var også inni kyrkja på gudsteneste, og det var ein stor opplevelse.

Og enno har eg ikkje nevnt 17.mai-fellesskapet, jubileumsfesten på Kvitsund, pinsegudstenesta i Stavanger domkirke og, ikkje minst, fellesskapet ved gravferda til tante Petra.

Ved tante Petra si båre

Bindestreken

Ein mann tala ved båra til ein ven.
Han tala om årstala som skulle stå på gravstøtta:
Først skulle fødselsdatoen stå,
og så ein aller siste dato.
Men, sa han, viktigast av alt
var bindestreken,
eller det vesle til som kom mellom åra
1922-2007

Denne bindestreken var nemleg den tida
venen hadde fått på jorda.
Og no var det berre dei som heldt av han
som visste kva denne bindestreken er verdt.
Bilen, huset, pengane
betydde ingenting.
Derimot korleis han levde og elska
og brukte sin vesle bindestrek.

------------

Tenk på dette, alvorleg og lenge:
Er det noko du vil endra?
Du veit aldri kor mykje tid du har igjen,
og som du er herre over.
La oss roa oss ned såpass
at vi ser kva som er sant og ekte.
Prøva å forstå
korleis andre menneske har det.

La oss ikkje la sinnet få så stort rom,
men la takksemda desto større plass.
La oss bry oss om våre næraste
slik vi aldri har gjort det før.
La oss møta kvarandre med respekt,
og gjerne med eit smil.
Alt mens vi hugsar at den vesle bindestreken vår
ikkje varer så lenge.

Måtte vi så, når våre vita blir lesne opp
og vårt livsløp er omme,
vera stolte over det som då skal seiast
om korleis vi, du og eg,
brukte vår vesle bindestrek

Lese ved båreandakten. Fritt omsett etter amerikansk tekst.

Fest for og med gamle venner!

Vi festar stadig vidare, og denne gongen var det Jan som hadde sin store dag. Saman med Marit og fire flotte barn var Jan eit godt vertskap på menighetshuset på Nesodden.

Som de ser av bildet her, var det dekka til mange gjester. Mange var ukjente, andre såg me for første gong etter 30 år, så det var godt å finna gamle venner som Terje og Hans. Dei har også feira stort det siste året.

Programmet var godt og allsidig. Ikkje minst då Jan kom fram med dagboksnotatane som faren hadde gjort seg den dagen(og dagen etter) at Jan blei fødd. Maten var godt, og kakebordet berre fantastisk! Det var Marit som hadde pynta alle dei elleve kakene.

Gleder som livet gir

Det hender eg tenkjer på kva som gir livet glede. Slik også denne siste veka. Om ein ferie tenkjer eg ofte at den er god dersom eg har opplevd natur, kultur og fellesskap med andre menneske, fordi det er dette som gir livet verdi. Så kan definisjonen ofte bli litt romsleg. Dagen i dag begynte med at eg bestilte teaterbillettar; "Markens grøde" til oss sjølve og "Til døden skiller oss ad.." som bursdagspresang til Jan (og Marit og oss her i huset) Han skal me feira neste laurdag. Sist veke var det Arve og hans Marit me tok med på "Spelemann på taket". Hans sekstiårspresang, og ein fantastisk forestilling! Dette er ein god kombinasjon av kultur og fellesskap med venner. Sist søndag hadde me ein god kombinasjon av natur og vennskap. Då sat me i time etter time i ro og god drøs ved den wendelske stranda i Holtevika i Kviteseid. Åsa og Olav sat med. Ingen hadde travelt, og veret og naturen var flott. Ein gyllen time eller to. Mange gamle kjente slo også av ein prat på vegen ut dit. (Eit lite skår i gleda er det naturlegvis å sjå kor flott dei har fått det dei som har bygd der me fyrst rydda oss hyttetomt!)

Og jammen slo Åsa til med middag for sju på 1.mai, og det i eige hus. Kjøpt etter å ha budd det inn i snart tjue år. Godt for oss at det fins bufaste med åpne dørar på Kvitsund. Me gler oss til din store fest i juni, Olav! Knut lurer på om han rekk å vaske og stryke bunadsskjorta mellom alle festhelgane. For øyeblikket kavar han med ni (!) skjorter som skal strykast, og ber meg helsa at han ynskjer seg tilbake til den strykefrie perioden.....

Elles har det gått mykje i natur i dag. Hagestell med plantekjøp og planting, samt hausting av den fyrste rabarbraen. Det blei både suppe og dessert. Øvst på sida ser de litt av planteresultatet. Me gløymde å spørja kva desse blomane heitte. Hadde ikkje hatt dei før. Kan nokon hjelpa oss med det? (Dobbeltklikk på bildet så får du det større). Elles er det fint å få innspill om gleder. Kanskje du kan prøva deg på det, Ellen Katrine? Er ikkje sikker på kor barnebarn skal kategoriserast, men du må gjerne bringa dei på banen. Og Åsa, over til kulturen: Kva var det ho heitte, den boka du anbefalte der ved stranda?

Ps. Ei ekstra uventa glede å bli med på samtalegudsteneste med Kviteseidkonfirmantane. Verd ei ekstra omtale, men det må bli ein annan gong!

Pps. Litt barnebarn må eg ha med. Dersom lukka står meg bi så vil du her finna ein liten filmsnutt med Marte som deltar på Kyrkjelydshuset i Førde. Innslag på Vestlandsrevyen 2.mai