Dyrsku'rapport

Dette er ei helsing til dei som ikkje kom seg på Dyrsku'n i år. Spesielt gjeld dette Jens og Aud i Luster som me hadde gleda oss til å få med, men no får det bli eit anna år. Då kan kanskje også Agnar og Johanna også bli med. I år såg Agnar seg nødt til å "spise kirsebær med de store" i hovudstaden, mens Johanna tok seg av dei som har det tøft i Farsund. Veldig mange andre var der, både av folk og dyr. Me traff både lensmann og prest, samt biskop og diakon. Gamle kolleger og venner traff me og dertil litt av slekta og opptil fleire ekte bønder! Og kyr! Både ekte og dei i store i plast. Dei siste var det som var uvanleg denne gongen. Elles gjekk alt som det pleidde: Først - og sist- stod Kvitsundrussen og ba om pengar til prosjektet sitt, og det måtte dei jo få. Deretter var det fløytespelarane frå Sør-Amerika. Jammen kjøpte me CD av dei også. Og så var det berre å trava att og fram i godveret.
Og der kom jammen grisebonden frå Bamble. Sigmund og Inger Marit av på vei heim til dyra sine, men dei fekk no fortalt at odelsguten var ventande heim frå misjonering i Thailand til jul. Og det såg dei veldig fram til, Espen! Eg trur nok de får rørte tyttebær til middagen, for dei hadde nokre fine tuer i kikkerten til heimvegen.
Seinare traff me ein ny Bamble-bonde, nemleg odelsguten til Åsland. Han har ikkje dyr på båsen, men held seg med katt og doktorgrad i byen.Eigentleg var det faren og dei to eldste brødrene hans som skulle ha vore der. Lars kunne då, i ein alder av 70, fått truffe den læraren som han hadde i folkeskuleåra på Farsjø. 86 år gamle Einar Lia farta omkring på Dyrsku'en og snakka vel om dei gamle elevane sine og om kor fint det hadde vore å vera ungdomsskulelærar i Skien dit han kom etter Farsjø.