Folk og dyr på sjø og land i juliferien

Så er juli 2010 historie.

Det kunne ha vore mange innlegg, og det første kunne heita Med farfar på sirkus. Farfar som ikkje fekk barnebarn med seg, men farmor fekk bli med og sjå på elefantane og hundane og klovnane og trapeskunstnarane og alt som var.
Eit anna innlegg kunne heita Hytteliv i med- og motgang. Der var motgangen mykje av teknisk, elektrisk og meterologisk art. Og så kunne eg ha lagt på eit lite PS der Torunn og Harald som æra oss med besøk blir gratulerte med 40 års bryllupsdag i dag! Det samme blir Solveig og Asle i Lier, og Nils og Marianne som er reist til Danmark for å feira. Agnar og Johanna har sju års bryllupsdag i morgon, men det er vel ikkje så mykje å skryta av, eller kva?Så var det Sørlandsferien som best år av mange deler, men ingen av dei er den tradisjonelle med kvite strender og bading og fisking. Først fekk me eit sterkt møte med Gabriel Scotts Kilden i Stavern kirke. Og deretter kaffe ved havet i Helgeroa før mekom til hytta i to-tida om natta. Seinare fekk endeleg farfar nokon til å visa seg dyrelivet i Kristiansand, dvs i Dyreparken. David blei betatt av dei og av gatemusikantane i Mandal, mens Rebekka koste seg på uterestaurant. Og den som vil sjå henne uten briller, men i fart, kan klikka her! Me har ynskt oss ein tur ut i Sørlands-skjærgarden med båt, og det fekk me med Harald og Anne-Mari. Ein sterk opplevelse; eg seier ikkje meir! Jo forresten, eg høyrde kronprinsen måtte trå til i redningsaksjon der ute i dag, så me får vel ringja våre venner og høyra om det står til liv…Etter suiten hos Harald og Anne -Mari var det ein defintiv nedtur i standard å ta inn på camping-hytta på Justøya bibelcamping. Omtrent halvparten så stor som annekset vårt, og der skulle det vera plass for fire til å sova og eta og koka og vaska opp med mer. Godt det var utever! Det blei mange mil i bil, og den delen kunne godt heita Kon-tiki, for flåten sin ferd følgde me på lydbok, så i går måtte me dra på Kontiki-museet der flåten låg, og der det var stint av utenlandske turistar.Mesteparten av juli har me faktisk heime i Asker, og eg har til og med vore på jobb. Men kaffi med venner har det også blitt tid til, og olsok blei det rømmegrøt på Kari og Ragnar sitt koselege kjøkken. Så no er det godt å vera heime igjen!

Rebekka er blitt stor jente, både når ho poserer ved strandkanten og heime i hagen. Det kan du sjå om du klikkar her

PS! Hadde redigert og flytta bilder uten at endringane kom med, så no får det bli som det er!

Juni-ferie i år

Ferien starta tidleg i juni år, og sidan gjekk me frå høgdepunkt til høgdepunkt. Først prøvde me oss som Oslo-guidar og vertar for Sarah og Lester, slektningar frå Chicago. To flotte dagar med byvandring, Grand Hotell, Frognerparken og Frognerseteren. Deretter bar det av stad med buss til pasjonsspel i Oberammergau, lengst sør i Tyskland. Dette spelet blir framført kvart tiande år i den vesle byen med 5000 innbyggjarar, og det har det blitt i meir enn 300 år. Det er byen si takk for at dei blei sparte for pest. Det var ikkje lov å fotografere inne etter at forestillingen hadde begynt. Derfor ser de berre deler av forsamlingen på ca. 5000 personar. Til saman kjem det ca. ein halv million i løpet av 2010 for å sjå det flotte spelet som var ein enorm opplevelse! Men turen hadde også andre kvalitetar. Bussen, som hadde mykje gildt menighetsfolk frå Asker med seg,
tok oss også til flotte byar som Salzburg, Mûnchen, Celle og Dinkelsbühl. Sightseeing, slottsbesøk og

mykje godt bord- og anna fellesskap.

Salzburg sett frå borga der Sound of Music er spela inn. Elles var det Mozart det meste dreidde seg om her.

Siste kvelden med festmiddag i Rådhuskjellaren i Celle. Lystig underholdning ved Evelyn og Kari. Og ingen kjem vel til å gløyma Karen sin beretning om parkeringsproblemer for ein ung s jåfør i Århus!

Fort heim for å feira trippel 60-årsdag med slekta frå Vestlandet. Veret var sånn passe, så me fekk ikkje samla oss så lenge i pausen at forsamlinga blei komplett eller konsentrert.
Me kom oss Jorda rundt på 80 dager, sjølv om begeistringa for stykket ikkje var så enorm. Bursdagslunsjen på Ekebergrestauranten var derimot av god kvalitet. Syns me!

Vidare vestover mot generasjonstreff og samling av dei fleste av far sine etterkommarar. Her ser vi gammal Peder med ung Peter, og dessuten stolt pappa Inge.

Me ventar fortsatt på Kjetil sine bilde av komplett forsamling. Vårt apparat blei ikkje med i trekninga om å blei eit av dei som onkel Hans skulle trykkja på. Her er eit utsnitt av dei som sat i ro ved langbordet som var dekka til 20. Det var ikkje lett å samla alle på eitt bilde! Sju barn frå fem år og nedover; deriblandt fire fødde siste året. Så kapasiteten både her og der blei maksimalt utnytta. Berre ut på "bakkjen" var det alltid god plass til å slange seg, rulle seg eller sparke fotball.

Jammen godt at Marte snart er skulejente. Her trener ho seg med reknepuslespelet som farmor og farfar kjøpte i Tyskland. Isak sitt med dinosaurer blei derimot ein utfordring for farfar, Anne Lise og onkel Hans. Og David sitt puslespel fekk ein knekk. Det er slikt som skjer!

Mandagen måtte me skifta fokus heilt. Då skulle me stå for nedsetjing av urna til Ingridmosto,a og me som aldri hadde vore med på slikt før ein gong! Men Knut blei seremonimeister, Bjørg Eli heldt tale, Paul hadde kopiert songar, onkel Per senka urna, Magnhild spadde over og alle song og sette ned roser .Rektig fint blei det til slutt. Og rosene som blei til rest fekk Marte og Isak sett ned på oldemor si grav.

Og til slutt fekk vi jammen ynskje Emilie velkommen til verden! Vårt sjette barnebarn var for ny til å bli med på slektstreff. Men akkurat passe gammal til å helsa på farmor og farfar heime hos mor og far. Rødhåra, vaken og fredeleg sjarmerte ho oss frå første øyeblikk!