Tett inntil dagane........

Dei fleste dagane er kvardagar. Ikkje så spennande akkurat, og nokså like. Handling og middag etter jobb. Middagskvil med avisene, Dagsrevyen med kaffi til, og seinare gjerne ein blanding av PC og TV og kanskje ein telefon. Kapasiteten rekk ofte ikkje lenger.
Men plutseleg kjem det veker som denne, med mange møte med menneske og med skjebner. Opplevelsar i natur og med kultur. Liten jobb-kapasitet kan ha den fordelen at det går an å gå tur i skogen ein vanleg fredag føremiddag når det er godt om plass både på parkeringsplass og i skiløyper. Om noko skal seiast om naturen denne veka, så er han kvit!
Kulturen og kunsten er det ikkje alltid så lett å ta bilde av, men det hender han samlar deler av familien Aasland slik det skjedde i Oslo Rådhus no i veka! Mange myldra rundt og såg på på norsk og tjekkisk kunst, mens kunstnaren sjølv (ei av dei) ser ut til å vera like oppteken av det som ein av dei utanlandske gjestene kalla "the most perfect kind of arts"!

Alle tonane frå Fredagsforums 20-årsjubileum er det heller ikkje godt å ta bilde av, men kaka derimot.... og flittige hender! Eit flott jubileum som varte i minst to dagar og som var prega av så mykje lovsong at dei to "utvandra" pinsevennene me møtte, måtte føla seg rektig heime.

Teaterforestillingen me skulle sjå saman med Torunn og Harald let seg av mange og kompliserte årsaker heller ikkje avbilda. Få ting blei som vertskapet hadde tenkt. Eg vurderte eit innlegg under tittelen Å gjera opp rekneskap utan vert men det blei på alle måtar feil, ettersom vertskapet måtte ta heile rekninga, i alle fall inntil vidare. Så det Knut og Harald studerer her på Grand, er ikkje rekninga, men ei teikning av utvendige trapper til hytta!

Kom ikkje her og sei at livet ikkje kan vera variert om ein har fylt seksti!
Dessutan skuldar eg å gjera merksam på at "Tett inntil dagene" er tittelen på ei bok som absolutt er å anbefala, og som handlar om dagar svært ulike mine. Men dagane tilhøyrer ei mor, så det kan passa å minna om det no nett før morsdagen er omme.